W dniu 21 maja 2010 00:11 użytkownik Patrol110 <patrol110.wikipedia(a)gmail.com> napisał: Ale zgodnie z polskim prawem nie można zbyć się swoich praw autorskich, czyli przenieść utworu do domeny publicznej. Taka decyzja jest prawnie nieważna, w związku z czym osoba korzystająca z tego przeniesionego do domeny publicznej utworu przez żyjącego autora, ryzykuje, że temu się nagle odwidzi i będzie się domagał tantiem. Dodatkowa wada takiego rozwiązania jest taka, że potem ktoś może zrobić pracę pochodną i ją objąć swoim pełnym copyrightem nie wspominając nawet o autorze utworu pierwotnego, skoro autor pierwotnego tego nie zastrzegł sobie. Wreszcie przy prostym przeniesieniu do domeny publicznej nie wiadomo jaka jest wola autora odnośnie przypisania autorstwa. Autor ma bowiem prawo zarówno do tego aby wymagać tego przypisania jak i tego aby pozostać całkowicie anonimowy. Jeśli chce pozostać anonimowy to jawne przypisanie mu autorstwa łamie jego osobiste prawa autorskie. Przy oświadczeniu, że przenosi do domeny publicznej ciężko powiedzieć o co mu chodzi i jak uniknąć złamania jego osobistych prawa. To nie do końca tak jest, bo mimo wszystko świadomość istnienia i zasad działania wolnych licencji w narodzie powoli rośnie a licencje copyleftowe (GNU FDL, CC-BY-SA, FAL) mają za sobą filozofię tworzenia łańcucha wolnej wymiany. Wolne licencje mają sens, bo zabezpieczają interesy obu stron - autorów, którzy chcą uwalniać swoją twórczość i osoby, które z niej korzystają. Proste oświadczenie, że autor przekazuje swoją twórczość do domeny publicznej niestety w warunkach polskiego prawa autorskiego problemu nie rozwiązuje. Mickiewicza czy Słowackiego podaje się jako autorów, nie dlatego, że wymaga tego prawo, tylko dlatego, że przeważnie chodzi o to, aby poinformować czytelnika, że wydaje się ich dzieła, bo czytelnik chce kupić właśnie to a nie coś innego. -- Tomek "Polimerek" Ganicz http://pl.wikimedia.org/wiki/User:Polimerek http://www.ganicz.pl/poli/ http://www.ptchem.lodz.pl/en/TomaszGanicz.html