From: "Wazow" <wazow(a)gazeta.pl> Polecam uwadze panów np. Szekspira, Szopena, Kartezjusza, Ampera. Czyli, jak rozumiem, Twoja wersja pisowni jest taka, że Szopen w mianowniku a Chopin w dopełniaczu i następnych? No bo tak wynika z logiki x/ks. Beno/GEMMA

From: "Kamil Jońca" <kjonca(a)interia.pl> Nie rozumiem ? Ja zawsze pisałem Linux/Unix i Linuksa/Uniksa rzeczą nielogiczną, a przez to nienaturalną. Osobiście odbieram to w rodzaju rozdwojenia jaźni. Ja akceptuję: Linux, Linuxa, Linuxowi albo Linuks, Linuksa, Linuksowi Ale w poprzek tych rozwiązań to wygląda to dziwacznie. Normalnie jakby siedzieć na okrak barykady. I chciałabym, i boję się. Dać diabłu świeczkę a aniołowi ogarek. Szklanka jednocześnie w połowie pełna a w połowie pusta. A policjant stawia na stoliku nocnym dwie szklanki - pustą i pełną, bo nie wie czy w nocy będzie mu się chciało pić Linuksa, czy Linuxa. Odnoszę nieprzeparte wrażenie, że większość nie ma (tutaj) racji, co argumentuję moim upodbaniem do logiki i porządkowania świata. Czy jak Wam powiedzą, że teraz jest moda na noszenie butów na głowie, i zaakceptuje to RJP, to też tak będziecie się ubierać? Ja jestem za iksami, ale ponieważ Wasza opinia zaczyna trącić paranoją, to proponuję przejść wszędzie na spolonizowane KS. Będzie brzydko, ale będzie przynajmniej konsekwentnie. A konsekwencja w branży edytorskiej jest najważniejsza - dotyczy powiem psychologicznych aspektów optymalizacji czytania, rozumienia i zapamiętywania. Nie jest możliwe, aby ten sam wyraz miał dwie różne podstawy fleksyjne. Przecież to naprawdę zakrawa na absurd! Kłóci się ze słownikową teorią procesu czytania. Akceptując dwuwersyjność końcówek zmuszacie czytelników do literacji tekstu. Beno

From: "Wazow" <wazow(a)gazeta.pl> argumentem było, że -xie czyta się inaczej niż -ksie. Ja czytam tak samo... przyczynimy i przejdziemy tym samym do Hall of Fame ;). Najważniejsze są standardy korporacyjne, a tym przypadku wikipediowa wersja konsekwencji w pisowni kontrowersyjnej. Przecież to naprawdę zakrawa na absurd! Całkowite odmienności postaci rdzenia tematycznego nie mają wpływu na spójność języka. Wręcz tworzą jego koloryt, a świadczą o etymologii. Natomiast z różnicami podstaw fleksyjnych w obrębie jednego wyrazu się nie spotkałem (ale specem nie jestem, zaskocz mnie tutaj, to się ucieszę, że poznałem coś nowego). To tak, jak ja. :-) Beno/GEMMA

From: "Wazow" <wazow(a)gazeta.pl> małym, ..., o *mali*. Takich słów jest w polskim bardzo wiele. A próbowałeś wymówić *małi*? I już masz uzasadnienie (i to dobre). A w x/ks nie ma żadnego uzasadnienia. I właśnie o to chodzi. W języku polskim nie ma takiego dźwięku (głoski), który możnaby przedstawić za pomocą zbitki literowej *łi*. Podaj mi choć jeden wyraz przedstawiąjący tę głoskę. Beno/GEMMA ps. Dyskusja robi się coraz ciekawsza :-)

Dnia sob 17. kwietnia 2004 06:37, Wazow napisał: :-) To wcale nie jest megalomania narodowa - w końcu pewien holenderski tłumacz stworzył Wenedyk i to była jego teoria :-) Krzys

From: "Kamil Jońca" <kjonca(a)interia.pl> Z głupia frant się spytam: pies, piesa, piesowi , piesi ? Zły przykład, to są po prostu końcówki, które takie są w tej odmanie. Są oczywiście nie po polsku, niemniej jednak formalnie są poprawne. Dobrym przykładem byłoby pies, pjesa, piesowi, pjesi - gdzie nie da się niczym uzasadnić podmiany i/j. Żadne jery, przegłosy, zmiękczenia, czy zastąpienie liter, które wypadły ze współczesnego alfabetu. W Linuksie podmiana x/ks nie ma uzasadnienia, gdyż nie oznacza zmiany wymowy (wbrew temu co pisze RJP), ani nie jest świadectwem wędrówki wyrazu przez języki różnych narodów lub epok. X/ks jest sztucznym tworem. Nazwałbym to siłową dywersyfikacją. No jakieś uzasadnienie x/ks musi być, i ja widzę jedynie kwestię estetyczną (wątpliwą), lub spolszczanie (niekonsekwentne, więc błędne). Tak jakby ktoś chciał na siłę spolszczyć obce słowo, ale nie starcza mu odwagi w przerobieniu oryginału, więc wyżywa się tylko w odmianach. Po prostu zakompleksienie. Nie można spolszczać wyrazów w części ich odmian, bo trąci to anarchią. Każdy język jest żywy, jednak zmiany są ewolucyjne, a tu w pomyśle x/ks widzę przerwę w ciągu przyczynowo-skutkowym. Wróćmy do źródeł. Czy ktoś może podać uzasadnienie tej zmiany? Pzypominam, chodzi o pozostawienie x w mianowniku i zastąpienie w ks w pozostałych przypadkach. Tego do tej pory nigdzie na świecie chyba nie było. Ja po prostu nie widzę tutaj mechanizmu. Jedynie formalną zmianę. A przecież wszystko powinno być uzasadnione. A więc jaki jest to mechanizm? Bo na pewno nie odzwierciedlenie artykulacji tego słowa. Nadal stoję na stanowisku, że jedynym mechanizmem jest tutaj niezdecydowanie Beno

Dnia pią 16. kwietnia 2004 15:47, Wazow napisał(a): Mimo opini tsca czekam do 17.00. Hannibal

Ustosunkuję się, bo chyba odpowiadasz na moją wiadomość (ale nie widać tego nadal---Twój mailer choruje). "Gemma" <studio(a)gemma.edu.pl> writes: Chodziło mi(?) o przypadki brzmiące "linuksie/xie" (narzędnik i wołacz). Andrzej

Gemma wrote: Chwila. Przypominam, ze używamy psa, a nie piesa, itd. Gdzie logika? KJ

On Fri, Apr 16, 2004 at 01:32:05PM +0200, Gemma wrote: z FAQ projektu PTM (http://ptm.linux.pl/): /* * 15. Dla tłumaczy: Linux czy Linuks */ Do ok. 1998 sprawa była jasna, wszyscy pisali `Linux'. Następnie, po latach spokoju na grupie pl.comp.os.linux zaczęła się na ten temat burza. Według polskich reguł odmiany, Linux we wszystkich odmienionych formach powinien być pisany przez `ks'. Jednak historycznie zakorzeniona odmiana nie podlega tej regule. W wyniku tej rozbieżności, wiele osób pisze tę nazwę przez `ks', a wiele przez `x'. Z uwagi na brak występowania formy `ks' w dawnych czasach, po długich dyskusjach udało się wypracować pewien kompromis. Odmiana `x' jest obecnie archaiczna i dążąc do usystematyzowania języka w dokumentacjach powinna być stosowana forma `ks'. Na poparcie tezy, że forma `x' jest archaiczna, a nie błędna, można przyjąć wiele argumentów. Jednymi z ważniejszych są te, że początkowo nikt nie znał i nie używał formy `ks'. Nawet książki. I to nie tylko techniczne. Literatura piękna również nie znała tak całkiem zasad odmiany słów kończących się na `x' (por. `Opowieści o pilocie Pirxie'). Znani mi poloniści jeszcze w 1998 roku musieli SPRAWDZAĆ w podręcznikach jak odmienić słowo `Hortex'. Wszystko to kumuluje się na stwierdzenie, że słowo `linux' weszło do języka polskiego na drodze niezręczności słowotwórczej, lecz w tamtych czasach nie była ona rażąca. A ponieważ używano jej potem przez wiele lat w niezmienionej formie, łącząc z nią nierzadko ideologie opensource i pracę `pod sztandarem Linuxa', należy uszanować tradycję i nie uznawać tej odmiany za błąd. W języku polskim zdarzało się już niejednokrotnie wprowadzanie nazw bez przestrzegania zasad, a jednak nikt tych słów później na siłę nie prostował. Przykład jaki nasunął mi się przy tej argumentacji to imię `Mojżesz', które w Biblii przetłumaczono z języka obcego nie zważając na zasadę pisania `rz' po `j'. Nie należy natomiast pisać `Linuks' w mianowniku. W wypadku używania form `x' nie należy tez używać żadnych apostrofów czy myślników w formach takich, jak `Linuxa', `Linuxowi'. -- siefca

Hello Gemma, Tuesday, April 20, 2004, 8:27:22 PM, you wrote: G> Horteksu? W życiu! Zawsze było Hortexu, Animexem, Pewexie. Zawsze, czyli w G> moim długim 40-letnim życiu. I nikt nigdy nie protestował... Linux powinno sie odmieniac przez 'ks'. Pamietam ze swego czasu byly na temat tej odmiany ogromne spory na usenecie, byly wtedy przytaczane dziesiatki roznych opracowan, zrodel, itp. i uzytkownicy p.c.o.l doszli do wniosku ze "poprawniejsza" odmiana jest wlasnie przez 'ks' -- Pozdrowienia, Dinthalion