"...ഇപ്പോൾ ഈ ക്ഷേത്രം നിലവിലില്ല. തെക്കേടം നരസിംഹമൂർത്തിക്ക് കീഴടങ്ങിയ ശേഷം ഇപ്പോൾ ഈ യക്ഷി പത്മനാഭസ്വാമിക്ഷേത്രത്തിലെ ബി കല്ലറയിൽ നിവസിക്കുന്നു എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു. ക്ഷേത്രത്തിലെ തെക്ക് പടിഞ്ഞാറൻ ഭിത്തികളിൽ യക്ഷിരൂപം വരച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നത് ഇതു മൂലമാണെന്ന് കരുതുന്നു."
ഇങ്ങനെയുള്ള യക്ഷിക്കഥകൾ വിക്കിയിൽ പാടില്ല. അതുപോലെ "കരുതപ്പെടുന്നു", "ചിലർ പറയുന്നു", "വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു" എന്നിങ്ങനെയുള്ള പദപ്രയോഗങ്ങൾ weasel words എന്നാണ് പറയുന്നത്. ഇത്തരം weasel words വിജ്ഞാനകോശ ലേഖനങ്ങളിൽ നിന്ന് പാടെ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടതാണ്. അതേ സമയം ഇത്തരം കഥകൾ തീർച്ചയായും സംരക്ഷിക്കേണ്ടതാണ്. എന്നാൽ വിക്കിപീഡിയ അല്ല അതിനുള്ള സ്ഥലം. വേണമെങ്കിൽ ഇത്തരം നാട്ടറിവുകൾക്കും മിത്തുകൾക്കുമായി പുതിയ ഒരു വിക്കി തുടങ്ങാവുന്നതേയുള്ളൂ. വേറൊരു യക്ഷിക്കഥ നോക്കൂ:
"പോതായൻ നമ്പൂതിരി വാർദ്ധക്യകാലത്ത് വേളി കഴിച്ച സാവിത്രി അന്തർജ്ജനത്തിൽ
അദ്ധേഹത്തിന് കുട്ടികൾ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല. പോതായൻ നമ്പൂതിരിയ്ക്ക്
എഴുപതിനോടടുത്തു പ്രായമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ നാലാമത്തെ
വേളിയായ സാവിത്രി അന്തർജ്ജനത്തിന് വെറും പതിനാറു വയസുമാത്രമായിരുന്നു
പ്രായം. ഇല്ലത്തെ ശങ്കരൻകുട്ടി എന്ന ആനയെ നോക്കുന്ന ആനക്കാരൻ രാമനുമായി
പ്രണയത്തിലായ സാവിത്രിയ്ക്ക് അയാളിൽ ഒരു കുഞ്ഞു ജനിച്ചു. തനിക്ക് ഈ
പ്രായത്തിൽ കുട്ടികൾ ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് അറിയാമായിരുന്ന പോതായൻ നമ്പൂതിരിയെ
ഇത് കൃദ്ധനാക്കി. അന്തർജ്ജനത്തെയും കുട്ടിയെയും അമ്മിക്കല്ലുമറിച്ചിട്ട്
കൊല്ലാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾ അവിടെ നിന്ന് രക്ഷപെട്ടു. ഇതിന്
പ്രതികാരമെന്നോണം അന്തർജ്ജനത്തിന്റെ നിർദേശപ്രകാരം കാമുകനായ രാമൻ പോതായൻ
നമ്പൂതിരിയെ ശങ്കരൻകുട്ടി(ആന)യെക്കൊണ്ട് ചവുട്ടിച്ചുകൊല്ലാൻ ശ്രമിച്ചു.
തന്നെ വെറുതേ വിടുകയാണെങ്കിൽ രാമന്റെ ഭാര്യ പാറുക്കുട്ടിയെ താൻ സംരക്ഷിച്ചു
കൊള്ളാമെന്നും സാവിത്രിയെ രാമനുതന്നെ വിട്ടുകൊടുക്കാമെന്നും പോതായൻ
നമ്പൂതിരി വാക്കുകൊടുത്തു. അതിനാൽ രാമൻ പോതായനെ വെറുതേവിട്ടു.
പാറുക്കുട്ടിയെ പോതായന്റെ ഇല്ലത്തേയ്ക്ക് അയയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ
പോതായൻ നമ്പൂതിരി പാറുക്കുട്ടിയെ വശീകരിക്കുകയും..."
ഇങ്ങനെയുള്ള മസാലക്കഥകൾ പ്രചരിപ്പിക്കാനുള്ള സ്ഥലമാണോ വിക്കിപീഡിയ?
താങ്കൾക്ക് എന്തെങ്കിലും ആശയം പ്രചരിപ്പിക്കാനുണ്ടെങ്കിൽ വിക്കിപീഡിയയും അതിന്റെ അനുബന്ധ സൗകര്യങ്ങളും അതിനുള്ള വേദിയാക്കരുത്.
വളരെ ശരിയാണ്. അതുപോലെ തന്നെ അന്ധവിശ്വാസങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കാൻ വിക്കിപീഡിയയെ ഉപയോഗിക്കുന്നതും തെറ്റുതന്നെ.
ഐതിഹ്യമാല ഒരു അവലംബമായി സ്വീകരിയ്ക്കാമോ എന്നൊരു സംശയം എനിയ്ക്കുണ്ടു്. ഐതിഹ്യമാല മൊത്തം കഥയാണു്, കഥാകാരൻ വളരെയധികം യുക്തിയ്ക്കു നിരക്കാത്തതു പലതും എഴുതിയിട്ടുണ്ടു്... ആരെങ്കിലും സംശയം തീർത്തു തരുമോ?
തീർച്ചയായും ഐതിഹ്യമാല വിശ്വസനീയമായ ഒരു അവലംബമേയല്ല. ഉദാഹരണം പറയാം. കൊട്ടാരത്തിൽ ശങ്കുണ്ണിയുടെ ഐതിഹ്യമാലയിൽ ഞങ്ങളുടെ നാടായ പുളിങ്കുന്നിനെ കുറിച്ച് ഒരു ഐതിഹ്യമുണ്ട്. അതിൽ ഇങ്ങനെയാണ് പറയുന്നത്:
"രാജ്ഞി പുളിങ്കുന്നിൽനിന്നു പോയിട്ടു അധികം തമസിയാതെ തന്നെ തിരുവതാംകൂർ മഹാരാജാവ് അമ്പലപ്പുഴ രാജ്യവും അതൊടു കൂടി പുളിങ്കുന്നും പിടിച്ചടക്കി സ്വരാജ്യത്തോടുചേർത്തു. ആ രാജ്ഞിയുടെ ശാപവും അനുഗ്രഹവും നിമിത്തം കാലക്രമേണ പുളിങ്കുന്നിലുണ്ടായിരുന്ന നായർകുടുംബങ്ങളെല്ലാം നശിക്കുകയും മാപ്പിളമാരെല്ലാം വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇപ്പോൾ പുളിങ്കുന്നെന്ന സ്ഥലത്തു നാലോ അഞ്ചോ നായർ കുടുംബങ്ങൾ മാത്രമേയുള്ളു. ആ കുടുംബക്കാരെല്ലാം നിത്യവൃത്തിക്കു പോലും വകയില്ലാതെ അഗതികളുമാണ്. അവിടെയിപ്പോൾ നസ്രാണി മാപ്പിളമാരുടെ വീടുകൾ മുന്നൂറിലധികമുണ്ട്. ആ വീട്ടുകാരിൽ മിക്കവരും വലിയ ധനവാന്മാരുമാണ്. പുളിങ്കുന്നിലുള്ള നായന്മാരുടെ അധഃപതനത്തിനും ആപത്തുകൾക്കും കാരണം കൈപ്പുഴ രാജ്ഞിയുടെ ശാപമാണെന്നു അടുത്ത കാലത്തു പാഴൂർ കണിയാരുടെ പ്രശ്നവിധിയുണ്ടായിട്ടുണ്ട്."
_____________________________
"ജ്ഞാനം താഴ്ന്നവനെ ഉയര്ത്തി പ്രഭുക്കന്മാരോടൊപ്പം ഇരുത്തുന്നു."
(പ്രഭാഷകന് 11:1)